κουβερνάριος

κουβερνάριος, ὁ (M)

κυβερνήτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κουβέρνο «διακυβέρνηση» (< ιταλ. ή βεν. governo) + κατάλ. -άριος (< λατ. -arius), πρβλ. δρουγγ-άριος, σπαθ-άριος].